Mrs Chaney-Ruesink en de geitenboerderij

Hoi allemaal,

Hier eindelijk weer een berichtje van deze kant van de wereldbol. Ik was al verscheidene keren begonnen met een nieuw verhaal, maar was er nog steeds niet aan toe gekomen om dat af te maken en op internet te zetten. Het leven lijkt hier nooit stil te staan en er zijn zoveel dingen om te doen.

We hebben een mooie bruiloft gehad bij The Blades. Het weer was super en het was een mooie dag. Alleen Timo was helaas ziek aan het worden. De hele dag was hij niet lekker en er kon geen glimlach vanaf. Hij sliep de hele avond, wat ons nog wel de gelegenheid gaf om lekker te dansen. ’s Nachts had hij 40,3 graden koorts en heeft ons de rest van de nacht wakker gehouden. Toen wij maandag op weg gingen voor onze honeymoon heeft hij ook de meeste tijd geslapen, wat wel handig was op zo’n lange rit (12 uur). We zijn naar Hogsback geweest, waar mr Tolkien zijn inspiratie heeft opgedaan voor het land van de Hobbits, erg mooi daar! En kan me nou wel voorstellen dat mensen op vakantie gaan na hun bruiloft, dat hadden we hard nodig, haha.

De maanden voor de bruiloft waren vrij hectisch. Ons puntstuk voor het water was 2 x opgeblazen door het onweer, en het schrikapparaat was ook 3 keer de klos. Ik heb 2 weken lang met de watertrailer op en neer gereden naar het andere huis om water te halen voor de boerderij, dat was 3x1 uur elke dag. Alsof ik niets anders te doen had, zoals onze bruiloft te regelen (het meeste was last minute daarvoor). Een week voor de bruiloft was het puntstuk weer gemaakt, net voor de familie uit Nederland aankwam. Dat was net op tijd. We hebben wel onweerbescherming voor het puntstuk, maar dat was al opgeblazen met kerst. In de kerstvakantie konden ze geen nieuwe krijgen, maar het kon wel ge-bypassed worden, zodat we wel water hadden. Voordat de onweerbescherming weer geinstalleerd was, waren weer de klos. Dit keer de motor aan gort. Nieuwe geinstalleerd, met onweerbescherming, maar binnen no time waren we weer de klos. Het was dit keer direct via het grondwater naar de motor gegaan (op 70m diepte), en de onweerbescherming kon niet zijn werk doen. Zelfs de electricien stond met zijn handen in zijn haar. We zitten waarschijnlijk net op een hoger punt dan de rest van de omgeving en er zitten waarschijnlijk metalen in de grond die het onweer aantrekken, waardoor we elke keer de pineut zijn. Wel erg vervelend en duur zo. Gelukkig heeft de verzekering wel grotendeels uitbetaald, maar je moet het wel elke keer voorschieten. We zitten nog steeds op het laatste geld te wachten...
Gelukkig zitten we nu aan het einde van het regenseizoen, dus hopelijk gaat het nu goed voor een tijdje.

Met de geiten gaat ook alles goed. Sinds begin vorig jaar is er een kaasmaker die 90% van mijn melk afneemt, wat me enorm heeft geholpen. Daarvoor was ik non-stop aan het kaas maken, omdat ik niet wist wat ik met alle melk aanmoest. Wat een stress toen. Ik heb nu nog steeds kaas van toen in de diepvries en koelkast. Dat gebruiken we voor eigen consumptie. Ook de werknemers krijgen elke vrijdag een paar stukken halloumi en feta mee. Ben ontzettend blij dat dat nu beter gaat. Ik maak nu alleen kaas hoeveel ik nodig heb. Het kaas maken is nog erg arbeidsintensief, in 4 grote pannen op het gasfornuis in de keuken. Ik maak genoeg voor mijn bestaande klanten, maar probeer daar niet erg mee te groeien op dit moment. Hopelijk kunnen we over 1 of 2 jaar een lening krijgen om de kaasbereidingsruimte te maken, zodat ik op grotere schaal kaas kan maken. Nu concentreer ik me op de geiten, om dat allemaal efficienter te krijgen en beter te laten lopen. In juni hebben we hokjes gemaakt voor de lammetjes, wat een enorme vooruitgang was op het improviseren van het jaar ervoor. We hebben een tractor met hakselaar gekocht van een Nederlander met een trekkerbedrijf hier, die ons persoonlijk heeft geholpen met de financiering, erg fijn. Nu kan ik zelf mijn voer hakselen voor de geiten. Een enorme kostenbesparing op de voerkosten, want ik kan nu de mais in bulk inkopen en zelf malen. En het maakt me wat flexibeler met het zelf mengen van het voer en het verkrijgen van de ingredienten. In september zijn we naar Kaapstad gereden met een aanhangwagen en heb daar nog 18 geiten gekocht, want de kaasmaker had meer melk nodig. Ik kan nu grotendeels mijn lopende kosten dekken, zodat er niet elke maand geld ingepompt hoeft te worden. Hopelijk kan ik ooit ook mezelf een fatsoenlijk salaris betalen, maar dat zit er nog even niet in.

We zijn ook nog steeds bezig om het huis op te knappen. We hebben veel werk aan de buitenkant van het huis gedaan deze zomer, maar er is ook nog heel veel om af te maken. Vooral de technische dingen wachten nog op mij (hout vervangen, plamuren, dak waterdicht maken en zo), waardoor het werk soms stagneert. Maar gelukkig is er altijd genoeg andere dingen te doen om de werknemers bezig te houden.
Vorig jaar januari had ik Russell, mijn toenmalige werknemer, betrapt op het stelen van kaas en liegen, nadat hij al diverse officiele waarschuwingen had gehad. Ik had schimmel op mijn kaas omdat hij met zijn vieze handen kaas uit het zoute water haalde.... Sindsdien heb ik een nieuwe medewerker, Rhodes een Malawian, die al ervaring met melkgeiten had, dat was een enorme verademing. Hij is super goed met de geiten en ik kan hem met een gerust hard met ze achterlaten. Dat vind je niet zo makkelijk in dit land hier. Sinds januari vorig jaar heb ik ook een hulp in en rondom het huis, Christina. Zij past op Timo als ik bezig ben, ze maakt het huis schoon, doet de strijk, doet de tuin, en ze is nu ook opgeleid als schilder, waar ze erg trots op is . Echt fijn zo’n hulp, dan kom ik zelf ook nog aan andere dingen toe. Dan hebben we nog Malas uit Mozambique. Hij spreekt amper engels en is ook nog een beetje eigenwijs, wat af en toe behoorlijk frusterend is. Hij maait het gras en doet allerhande werk op de boerderij waar je niet teveel hersens voor nodig hebt. Daarnaast helpt hij ook met het schilderen en het afkrabben van alle oude lagen verf. Hij mag alleen de muurverf doen, want dat is op waterbasis en afwasbaar. De rest doe ik of Christina, want anders wordt het een grote ramp. Nu wordt ik af en toe al gefrusteerd tot het uiterste. Dan vertel ik hem: eerst met de kwast, dan met de roller. Na 3 x herhalen en voordoen, draai je je om, en hij doet eerst met de roller en dan met de kwast. Had ik net het luik zwart geschilderd, dus hij moest er een krant voorhangen zodat je er geen witte spetters op krijgt. Eind van de middag is mijn zwarte kozijn net een omgekeerde dalmatier.... oeps, sorry, was het vergeten. en ga zo nog maar even door. Gelukkig wordt het wel langzaamaan beter, en zijn engels ook een beetje. Het minimum loon is hier laag, maar het minimum werktempo en denkniveau soms ook...
Sinds december heb ik extra hulp met de geiten van Isaac. Hij komt van de kaasmaker die zelf ook eerst geiten had, maar ze nu allemaal heeft verkocht. Nu hoef ik niet meer in het weekend te melken, wat wel handig is met de zwangerschap, bruiloft voorbereidingen en straks met de baby. Ook doet hij allemaal klusje rondom het huis die anders bleven liggen. Tja, en zo heb ik al 4 man personeel rondlopen voor het klussen en voor de geiten.

Heb inmiddels een voorraadje kaas gemaakt, zodat ik niet meteen aan de gang hoef als de baby geboren is, alhoewel het werk nooit helemaal stopt hier. Ik wil graag nog wat meer maken, zodat ik genoeg heb om de wintermaanden (met weinig melk) door te komen. Ik ben uitgerekend op 24 april, dus we zullen zien wanneer het komt...

We weten nog niet precies wanneer in juni/juli we naar NL komen, we moeten nog een locatie vinden en ook wat geld. We zijn al maandenlang bezig om de btw van al onze investeringen hier terug te vorderen van de zuid afrikaanse belastingdienst, maar dat duurt allemaal lang. Heb al dagenlang allemaal documenten voorbereid en uren op het belastingkantoor rondgebracht, en elke keer is er een nieuw formulier of aangifte wat ik moet doen. Errug frusterend!!! Soms ga je zelfs de nederlandse belastingdienst waarderen ;-). Ook is mijn visum verlenging nog steeds niet binnen, terwijl mijn oude in april verloopt. Geen probleem als ik blijf waar ik ben, maar niet zo handig als je het land uit wil... Hopelijk wordt dat ook snel geregeld.

Met Timo gaat het super goed. Hij spreekt al een aardig woordje nederlands en engels en gaat sinds kort 1 ochtend in de week naar school. Ben benieuwd hoe hij straks reageert op de nieuw baby. Heb hem zoveel mogelijk voorbereid op de komst daarvan. Hij had alleen een beetje moeite met het feit dat de baby straks borstvoeding krijgt. Zijn reactie: it’s mine! Haha, dat is duidelijk, dat krijg je na 2 jaar borstvoeding. Gelukkig is hij daar nu wat meer relaxt over. Hij geeft nu ook zijn pop en knuffels borstvoeding, een deel van het verwerkingsproces denk ik. Verder is hij een super leuke kleuter, die houdt van dingen fixen, zagen en timmeren (liefst met mama’s echte gereedschap), puzzelen en met knuffels spelen, schoonmaken en vingerverven en rondcrossen op zijn plastic motor. Heerlijk divers. Oh ja, hij is ook erg goed in geiten en honden voeren, errug handig.

Hopelijk tot snel in Nederland.

Liefs, ons